Przedmioty obowiązkowe i treści obowiązkowe na studiach licencjackich i inżynierskich

W programie studiów jest określone, z czego należy wywiązać się w czasie studiów. Zobowiązania te mają przede wszystkim postać przedmiotów obowiązkowych, treści obowiązkowych oraz wymagań punktowych:

  • przedmioty obowiązkowe to kilka przedmiotów, które trzeba zaliczyć, by ukończyć konkretny semestr i uzyskać wpis na kolejny (np. Logikę dla informatyków na pierwszym semestrze, by przejść na drugi, a Analizę numeryczną na trzecim, by przejść na czwarty),
  • treści obowiązkowe określają czego, oprócz przedmiotów obowiązkowych, należy nauczyć się w czasie studiów informatycznych; jednak treści te można poznać na różnych przedmiotach oraz przy okazji tworzenia projektów,
  • punkty określają minimalny nakład pracy, jakiego oczekuje się od studentów; oczywiście w dużej mierze musi być to nakład pracy przeznaczony na poznawanie informatyki, stąd uznawane są głównie punkty za zaliczanie przedmiotów związanych z tą dziedziną.

Zaliczanie przedmiotów obowiązkowych jest proste z formalnego punktu widzenia) - trzeba zaliczyć konkretny przedmiot. Zaliczanie treści obowiązkowych jest bardziej zawikłane (patrz program studiów rodz. 1.3), trzeba (można) wybrać, czy zaliczy się przedmiot gwarantowany o podobnym tytule, który te treści obejmuje (i zazwyczaj dużo więcej), zaliczy się przedmiot, tzw. zamiennik, który choć nosi inna nazwę, to dane treści obejmuje lub wymaga ich znajomości — lista takich przedmiotów jest publikowana na stronie instytutowej tam, gdzie programy studiów, czy wykona się pracę, w postaci projektu programistycznego, która dowodzi znajomości wymaganych treści — taki projekt musi mieć potwierdzenie od prowadzącego projekt i wykładowcy określonych treści.

Zdobywanie punktów wymaga uwagi — nie można zaliczyć sobie do toku studiów dowolnej liczby punktów za seminaria czy kursy, ale pewne minimum trzeba wypełnić; dokładnie opisują to rozdziały 2.2 – 2.3 programu studiów, a jeden z wcześniejszych rozdziałów (1.2) wyjaśnia, co oznaczają literki O.1, O.2, I, itp.

 

Zapisy, grupy, kolejki

Zapisy na zajęcia odbywają się poprzez system zapisów (w skrócie SZ), który jest naszym wewnętrznym systemem służącym do organizacji dydaktyki. W systemie widać dostępne przedmioty oraz grupy wraz z terminami zajęć i prowadzącymi. Najwięcej informacji o działaniu SZ jest w samym SZ w postaci ogłoszeń, ale tutaj krótko o tym, co dzieje się w tej chwili.

  • Przedmioty: w systemie są przedmioty, zazwyczaj wraz z opisami, na podstawie których można zorientować się, co zawiera przedmiot. Jeśli te informacje są niewystarczające, to warto zapytać prowadzących (osobiście lub przez e-mail).
  • Grupy: zapisując się na przedmiot trzeba zapisać się na wszystkie wymagane do niego zajęcia (np. wykład, repetytorium i ćwiczenia do Logiki dla informatyków lub wykład i pracownię do kursu ANSI C). Dopóki nie ma się miejsca na wszystkich zajęciach do przedmiotu, zapis jest niekompletny i nie oznacza zapisu na przedmiot.
  • Kolejki: z kolejek do grup korzysta się w dwóch przypadkach:
    • jeśli nie udało się zapisać do grupy i chce się poczekać, aż zwolni się miejsce — staje się wówczas na końcu kolejki i czeka — w miarę jak zwalniają się miejsca system sam zapisuje kolejne osoby do grupy;
    • jeśli udało się zapisać do grupy, ale chciałoby się wybrać inną z tych samych zajęć (inny termin, inny prowadzący), to można dodatkowo ustawić się w kolejce do tej wymarzonej grupy (ewentualnie kilku); gdy w wymarzonej grupie zrobi się miejsce, system zapisuje automatycznie pierwszą oczekującą osobę, jednocześnie wypisując ją z innych grup do tych zajęć, do których już była zapisana.
  • Limity i terminy: w pierwszej fazie zapisów można wybrać sobie przedmiotów za maksymalnie 35 ECTS. Potem limit jest podnoszony do 45 ECTS i można wybierać sobie dodatkowe zajęcia, o ile zostały na nich miejsca. Punkty są studentowi doliczane w chwili, kiedy zapisuje się do grupy na pierwsze, dowolne zajęcia do przedmiotu. Jeśli taki zapis powoduje przekroczenie limitu, to jest wycofywany. Zapisanie się jedynie do kolejki nie powoduje doliczenia punktów do limitu — punkty są doliczane i limit kontrolowany w chwili, gdy w grupie zwolni się miejsce i system próbuje dopisać osobę do grupy.
  • Wypisywanie: do zamknięcia zapisów można swobodnie (i bez konsekwencji) wypisywać się z grup. Po tej dacie zapisy "uprawomocniają się" i oznaczają zapis na cały semestr. W wyjątkowych przypadkach, raz na całe studia, można wystąpić do dyr.ds.dydaktycznych o wypisanie z przedmiotu (jednego, z wszystkich zajęć) po tym terminie. Niebezpieczeństwa związane z niewypisaniem się z zajęć, na które nie zamierza się chodzić, są następujące:
    • Przedmiot, na który student jest wpisany, jest w jego "zobowiązaniach" na semestr i nawet nie trzeba pojawiać się u prowadzącego, by za takie zapomniane zajęcia otrzymać "dwóje dziekańską" na koniec semestru.
    • Niewypisanie się z kolejki, z oczekiwania w której już się praktycznie zrezygnowało, też rodzi niebezpieczeństwo. Jeśli "za 5 dwunasta" ktoś zwolni miejsce w grupie, do której kolejka ta czeka, to system automatycznie zapisuje osobę z kolejki. Taki zapis może być już niepożądany, a na wypisanie może być już za późno. Trzeba więc wypisać się z kolejek, gdy oczekiwanie w nich przestaje mieć sens.
  • Liczba miejsc w grupach jest kompromisem pomiędzy apetytami studentów a możliwościami dydaktycznymi instytutu — pierwsze są (przynajmniej na początku semestru) nieograniczone, drugie są ściśle wyliczone. Dbamy, by nie zabrakło miejsca na przedmiotach, które trzeba zaliczyć (obowiązkowych). Na pozostałe przedmioty szacuje się liczbę potrzebnych miejsc w oparciu o opinie studentów i uprzednie doświadczenia — są to tylko szacowania na dodatek dopasowane do możliwości. Nigdy więc nie będzie dokładnie tylu miejsc, ile trzeba, ale początkowe wartości są zazwyczaj pewna aproksymacją tego, na co stać instytut. W trakcie zapisów początkowa liczba miejsc w grupach jest czasami korygowana (zakładane nowe grupy, podnoszone limity, otwierane grupy zamknięte). Wprowadzenie takiej korekty może być poprzedzone ogłoszeniem w SZ, ale nie musi.
  • Gdy brak miejsc, można spytać dyr.ds.dydaktycznych (e-mailem) czy powstaną nowe grupy/miejsca. Gdy jest nadzieja na dostanie się na zajęcia z kolejki, należy przyjść na pierwsze zajęcia uprzedzając prowadzącego, że czeka się na wpis do grupy z kolejki; jeśli wyrazi zgodę, to należy regularnie uczęszczać na zajęcia (fakt, że ktoś czekał na miejsce w grupie nie jest usprawiedliwieniem nieobecności i zrobionych już na początku zaległości). Gdy sytuacja wygląda beznadziejnie (liczba oczekujących), lepiej wybrać inny przedmiot.
 

 

Serwisy dla studentów

 

  • Strona www.ii.uni.wroc.pl jest miejscem, w którym znajdują się podstawowe informacje o instytucie i jego działalności (pracownicy, prace, osiągnięcia, studia, organizacje i wydarzenia). Tam też są zamieszczane informacje o bieżących wydarzeniach i istotne ogłoszenia. Na stronie znajdują się także wejścia do ważnych serwisów, tj. "wirtualny dziekanat", strona do zapisów na zajęcia czy strony z materiałami dydaktycznymi - patrz górny pasek ikon.
  • USOS web - to wirtualny dziekanat, poprzez który można śledzić swój tok studiów, wpisane zaliczenia, rozpatrzone podania, dokumenty itp. Login do serwisu to numer PESEL. W sprawie problemów czy niezgodności danych w USOS należy zgłaszać się do dziekanatu.
  • System Zapisów - grupuje operacje związane z bezpośrednim przebiegiem zajęć, czyli zapisy na zajęcia, wypowiadanie się studentów nt. przyszłych zajęć, ocenianie przeszłych. Login to numer indeksu, a hasła są wydawane na początku studiów. W razie problemów technicznych można pisać na e-mail zapisy[at]ii.uni.wroc.pl. Większość spraw decyzyjnych związanych z zajęciami należy do dyr. ds. dydaktycznych.
  • Moodle - to platforma edukacyjna, która może być używana do gromadzenia materiałów związanych z przedmiotem oraz odnotowywania na bieżąco przebiegu zajęć. Pracownicy nie są zobligowani do używania jej na swoich przedmiotach, ale wiele osób z niej korzysta. Zakładanie kont na naszej platformie jest otwarte - wystarczy wypełnić odpowiedni formularz i zalogować się. Dostęp do niektórych kursów może być ograniczony przez prowadzących i to do nich należy zgłaszać się z wnioskiem o zapisanie na kurs w Moodle lub o udostępnienie hasła do kursu. Kontakt do administratora Moodle znajduje się na stronie platformy.
  • Strony pracownicze - na stronie instytutowej znajdują się szablony stron pracowniczych, jednak większość pracowników ma swoje strony dostosowane do swoich potrzeb i upodobań. Adres takiej strony może znajdować się w oficjalnej wizytówce na stronie instytutowej lub jest podawany studentom w miarę potrzeby.

ZAJĘCIA obowiązkowe w pierwszym semestrze

ANALIZA MATEMATYCZNA (PROGRAM PRZEDMIOTU)

  • Ma tygodniowo: 4 godz. wykładu (2 razy po 2 godz.), 2 godz. repetytorium, 3 godz. ćwiczeń. Wykład i repetytorium są wspólne, grupę ćwiczeniową można sobie wybrać.
  • Przedmiot kończy się egzaminem i daje 10 ECTS.

LOGIKA DLA INFORMATYKÓW (PROGRAM PRZEDMIOTU)

  • Ma tygodniowo: 2 godz. wykładu, 2 godz. repetytorium, 2 godz. ćwiczeń. Wykład jest prowadzony na różnych poziomach trudności. Grupę zaawansowaną polecamy studentom ISIM. Studentom informatyki doradzamy tę grupę, jeśli już są dobrzy z matematyki i ścisłego myślenia.
  • Przedmiot kończy się egzaminem i daje 8 ECTS.

ZAJĘCIA polecane dla 1-go roku

Wstęp do informatyki - nieobowiązkowy, ale pokrywa pewne efekty kształcenia (program przedmiotu)

  • Ma tygodniowo: 2 godz. wykładu, 2 godz. ćwiczeń. Wykład jest wspólny, grupę ćwiczeniową można sobie wybrać.
  • Przedmiot kończy się egzaminem i daje 6 ECTS.
  • Kto może pominąć ten przedmiot: Przedmiot mogą pominąć osoby, które potrafią programować dobrze i poprawnie w jakimś języku imperatywnym (C, C++, Python lub Java "bez obiektów"), piszą sensowne algorytmy, rozumieją ich działanie, potrafią je przeanalizować (czyli odpowiedzieć na pytanie czy algorytm jest poprawny, jak szybko działa). Efekty pokrywane przez ten przedmiot są tez pokrywane przez obowiązkowe Metody programowania (gdzie programuje się nie tylko imperatywnie) oraz Algorytmy i struktury danych (gdzie jest znacznie więcej algorytmów i ich analizowania). Efekty kształcenia Wstępu do informatyki:
    • zna podstawowe konstrukcje programistyczne (przypisanie, instrukcje sterujące, wywoływanie podprogramów i przekazywanie parametrów) oraz pojęcia składni i semantyki języków programowania
    • zna podstawowe metody projektowania, analizowania i programowania algorytmów (projektowanie strukturalne, rekurencja, metoda dziel i rządź, programowanie dynamiczne, programowanie z nawrotami, poprawność, metoda niezmienników, złożoność obliczeniowa)
    • zna podstawowe struktury danych i wykonywane na nich operacje (tablice, napisy, zbiory, rekordy, pliki, wskaźniki i referencje, struktury wskaźnikowe, listy, stosy, kolejki, drzewa)
    • potrafi pisać, uruchamiać i testować programy w wybranym środowisku programistycznym
    • umie czytać ze zrozumieniem programy zapisane w języku programowania imperatywnego lub obiektowego
    • projektuje, analizuje pod kątem poprawności i złożoności obliczeniowej oraz programuje algorytmy; wykorzystuje podstawowe techniki algorytmiczne i struktury danych

Kurs: Podstawowy warsztat informatyka - przedmiot wybieralny

  • Ma tygodniowo: 1 godzinę wykładu i 1 godzinę pracowni. Wykład jest wspólny, grupę pracownianą można sobie wybrać.
  • Przedmiot nie ma egzaminu i daje 3 punkty ECTS.
  • Czy można pominąć? Osoby, które potrafią obsługiwać terminale systemu Linux oraz systemy kontroli wersji mogą ten przedmiot śmiało pominąć - nie jest obowiązkowy.

Kurs: Wstęp do programowania w języku C (program przedmiotu) i Kurs: Wstęp do programowania w języku Python (program przedmiotu) - przedmioty wybieralne

  • Każdy ma tygodniowo: 2 godz. wykładu, 2 godz. pracowni. Do każdego kursu jest jedna grupa wykładowa i po kilka grup laboratoryjnych.
  • Każdy z kursów daje 5 ECTS (nie ma egzaminu końcowego).
  • Który wybrać: Najtrudniejsza kwestia, to który z nich wybrać, bo obu nie można zaliczyć (nie pozwala na to np. czas, kolizje terminów i formalny zakaz zdobywania punktów ECTS za oba te przedmioty, jako że ich treści są uznane za zbyt podobne).
    • Należy zwrócić uwagę, że przede wszystkim są to kursy "Wstęp do programowania" a nie do danego języka: język (C lub Python) jest narzędziem służącym do nauki programowania.
    • Czym się różnią? Kurs oparty na C szybciej przyśpiesza i szybciej robi się bardziej techniczny. Statystyki wskazują, że trudniej go zaliczyć. Zakłada się, że pokazuje się na nim studentom pewne konstrukcje programistyczne, ale nie tłumaczy ich od podstaw, bo tym studentom jakieś programowanie nie jest obce. Kurs oparty na Pythonie ma być kursem bardziej przyjaznym dla ludzi, którzy nie czują, że potrafią samodzielnie programować - więcej jest na nim tłumaczenia dlaczego to wszystko działa. Ponoć nieco łatwiej go zaliczyć (chociaż na ocenę bardzo dobra trzeba się pewnie tak samo napracować). W wyborze odpowiedniego kursu może Wam pomóc test, który będzie/był rozdawany na spotkaniu adaptacyjnym i jest podpięty niżej w tym kursie.
    • Czy wybierając kurs oparty na Pythonie skazujemy się na nieumiejętność C (C++) i vice versa? Nie. Po tych wstępnych kursach uczących podstaw programowania student w kolejnych semestrach może iść na kursy konkretnych języków: C++, Java, (zaawansowany) Python, C#, Ruby.
    • Można zmienić wybór! W ciągu pierwszego tygodnia zajęć (po pierwszych zajęciach) swój wybór można zmienić i przepisać się z C na Pythona lub odwrotnie. Warto tylko zadbać, by dało się dopasować zmianę do planu, bo przepisywanie się z tego powodu do innych grup na innych zajęciach jest raczej nierealne.
  • Czy można pominąć? Każdy z tych dwóch kursów można pominąć. Z formalnego punktu widzenia nie są one potrzebne, bo praktycznie każdy efekt kształcenia przypisany tym kursom jest pokrywany przez Wstępu do informatyki (a jak ktoś pominie też ten przedmiot, to przez Metody programowania i Algorytmy i struktury danych, których już pomijać nie można).

Analiza matematyczna (10 ECTS), Logika dla informatyków (8 ECTS), Wstęp do informatyki (6 ECTS), Wprowadzenie do programowania (5 ECTS) i Podstawowy warsztat informatyka (3 ECTS) dają w sumie 32 punkty ECTS, pozwalając (z małym zapasem) na zaliczenie semestru.

Co zamiast wstępów?

Osoby, które uznają, że mogą pominąć Wstęp do informatyki i Kursy: Wstęp do programowania w języku (C|Python) muszą coś w semestrze robić - żeby się nie nudzić i żeby zdobyć w semestrze 30 ECTS potrzebnych na zaliczenie semestru. Wybór musi być dobrze przemyślany i najlepiej przedyskutowany z tutorem i/lub prowadzącym wybierany przedmiot. Na naszych studiach często (czyli dotyczy to do 20 osób rocznie) zdarza się, że studenci pierwszego roku, którzy mają już dobre przygotowanie programistyczne i algorytmiczne (np. finaliści OI) wybierają zamiast wstępów coś bardziej zaawansowanego, na przykład:

Seminarium: Metody implementacji algorytmów (2-3 godz. tygodniowo, 3 ECTS) - spotkania, gdzie można rozwiązywać, analizować i programować ciekawe zadania algorytmiczno-programistyczne o poziomie olimpijskim;

Matematyka dyskretna (M) (3 godz. wykładu, 2 godz. repetytorium, 3 godz. ćwiczeń tygodniowo; 9 ECTS) - przedmiot ten jest obowiązkowy dopiero w 3-cim semestrze, ale osoby z dobrym przygotowaniem matematycznym po szkole średniej dobrze sobie z nim radzą. Oczywiście przed wybraniem przedmiotu zalecane jest przeczytanie jego programu i rozmowa z tutorem i/lub prowadzącym.

Zasady samodzielnego studiowania

Zapoznaj się z zasadami obowiązującymi w Instytucie, które opisują najważniejsze standardy akademickie związane z samodzielną pracą i poszanowaniem cudzej własności intelektualnej.

Kodeks samodzielnego studiowania